Protokoły przeprowadzenia badania laboratoryjnego moczu / krwi / na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego

Protokoły przeprowadzenia badania laboratoryjnego moczu / krwi / na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego ^wzory

stanowią załącznik nr 1-3 do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 września 2022 r. w sprawie przeprowadzania badań na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego

Załącznik 1
Protokół przeprowadzenia badania na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego

Załącznik 2
Protokół przeprowadzenia badania laboratoryjnego moczu na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego

Załącznik 3
Protokół przeprowadzenia badania laboratoryjnego krwi na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego

Badanie na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego przeprowadzane przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego polega na:

1. badaniu wydychanego powietrza w odniesieniu do badania na obecność alkoholu;
2. badaniu śliny;
3. badaniu moczu.

Badanie laboratoryjne na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie nieletniego polega na:

1. badaniu moczu;
2. badaniu krwi.

Badanie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, przeprowadza się w sposób nieinwazyjny, za pomocą urządzenia elektronicznego dokonującego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu metodą: chemicznego utleniania alkoholu, zmiany przewodowości półprzewodnika, utleniania elektrochemicznego albo spektrometrii w podczerwieni, albo inną metodą zgodną z aktualną wiedzą naukową, zgodnie z instrukcją obsługi tego urządzenia.

W przypadku wyniku pierwszego badania potwierdzającego obecność alkoholu w organizmie nieletniego przeprowadza się drugie i ewentualnie kolejne badanie w oznaczonym czasie, zgodnie z instrukcją obsługi urządzenia.

Jeżeli badanie jest przeprowadzane za pomocą urządzenia zaopatrzonego w ustnik jednorazowego użytku, opakowanie ustnika otwiera się w obecności nieletniego poddawanego badaniu.

Mocz do badania laboratoryjnego pobiera się w objętości około 50–100 cm3, z zachowaniem następujących warunków:

1. do pobrania moczu używa się wyłącznie sprzętu jednorazowego użytku;
2. do pojemnika, do którego pobiera się mocz, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji.

Pojemnik zawierający mocz do badania laboratoryjnego oznacza się w sposób zapewniający niewątpliwe ustalenie tożsamości nieletniego, od którego został pobrany, a także zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający zmianę jego zawartości lub zniszczenie w trakcie przechowywania lub transportu.

Mocz do badania laboratoryjnego pobierany jest w sposób nieinwazyjny, samodzielnie przez nieletniego, podczas nieobecności innych osób, w warunkach zapewniających poszanowanie intymności nieletniego.

W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia nieletniego, decyzję o pobraniu krwi lub odstąpieniu od jej pobrania podejmuje lekarz.

Data wejścia w życie: 1 październik 2022 r.
Podstawa prawna: Dz.U. 2022, poz. 2028