ORD-U

ORD-U Informacja o umowach zawartych z nierezydentami (wersja 5)
Wzór dostępny do pobrania bezpłatnie w formacie PDF i interaktywnym formacie MS Excel.
Formularz obowiązuje od dnia 1 stycznia 2016 r.
— Dz.U. 2017, poz. 68 (załącznik 2)

Obowiązek sprawozdawczy wynika z art. 82 ust 1 pkt 2 ustawy – ordynacja podatkowa. Zgodnie z jego treścią, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania bez wezwania informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Wykazaniu w ORD-U podlegają tylko umowy, które powodują możliwość wywierania wpływu na nierynkową wartość przeprowadzanych między podmiotami transakcji. O zawarciu umowy poinformować należy, jeżeli doszło do transakcji między podmiotami, w których:

• jedna ze stron tej umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
• inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub
• nierezydent, będący stroną umowy, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo.

Obowiązek informacyjny na ORD-U powstaje wyłącznie w przypadku, jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów lub o fakcie posiadania przez nierezydenta przedsiębiorstwa, oddziału lub przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Obowiązek sporządzania druku i informowania organów skarbowych dotyczy tylko transakcji przekraczających pewne limity. I tak w stosunku do

• nierezydentów będących stroną umowy i  posiadających w Polsce przedsiębiorstwo, zakład lub przedstawicielstwo - w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5000 euro,
• w dwóch pozostałych przypadkach natomiast - w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300 000 euro.

W deklaracji ORD-U uwzględnia się wartość należności lub zobowiązań wynikającą:

• z umów sporządzonych w formie pisemnej lub
• z wystawionych lub otrzymanych faktur albo rachunków potwierdzających zawarcie umowy, jeżeli w umowie nie określono wartości należności lub zobowiązań albo umowa nie ma formy pisemnej.

Kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na walutę polską według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym:

• zawarto umowę lub
• wystawiono faktury albo rachunki potwierdzające zawarcie umowy.

Obowiązek ujmowania na ORD-U danych z zawieranych transakcji nie dotyczy umów:

• zawartych w trybie przepisów o zamówieniach publicznych;
• objętych, zgodnie z odrębnymi przepisami, tajemnicą państwową lub bankową;
• związanych z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnot samorządowych, w szczególności z usługami komunalnymi.